ประสบการณ์ฝึกงาน
สวัสดีคร้าาาา กลับมาพบกันอีกแล้ว ตอนนี้ก็มาฝึกงานที่ บริษัท เวิลด์ไอที เอ็นจิเนียริ่ง จำกัด ผ่านไปแล้ว 1 เดือนกับการฝึกงานนนน ต้องบอกเลยว่า คิดถึงบ้านมากมาย เพราะไม่ค่อยได้ไกลบ้านไปไหนเลย อย่างที่เคยบอกไปว่า กรุงเทพมหานคร เมืองฟ้าเมืองอมรที่เขาว่ากัน มีความเป็นอยู่ การเดินทางแตกต่างกันมากค่ะ วันนี้เลยขอเสนอหัวข้อ……
วินมอเตอร์ไซต์ วิ่งไกลไปนอกโลกกัน
เชียงรายไม่ค่อยมีวินมอเตอร์ไซต์ค่ะ เพราะส่วนใหญ่ทุกคนก็มีรถเป็นของตัวเองอยู่แล้ว แถมการจราจรก็ไม่ได้ติดขัดเหมือนในกรุงเทพฯ ดังนั้น วินมอเตอร์ไซต์ก็ไม่ค่อยจะจำเป็น จนมาเจอกับตัวที่กรุงเทพฯค่ะ จำได้ว่าวันนั้นรู้สึกรีบมาก จะไปทำธุระที่พงษ์เพชร ขึ้น Mrt ลาดพร้าวไปลง Mrt บางซื่อ
โบกวินมอเตอร์ไซต์ไปคะ เพราะคิดว่าคงจะถูกกว่า เพราะมันคือมอเตอร์ไซต์ (ยังไงมันก็ต้องถูกกว่าแท็กซี่ละ) เจอ ผู้หญิงขับค่ะ เจ๊แกก็ถามว่า น้องจะไปลงไหน ไอ่เราก็บอกว่า พงษ์เพชรคะ เจ๊แกก็ยื่นหมวกกันน็อคให้ เราก็ใส่ค่ะ กลัวตำรวจเรียก คิดในใจว่า โชคดีแหะ … เจอผู้หญิงขับ แต่ว่า…..
เปล่าเลยค่ะ เจ๊แกทั้งมุด ทั้งเบียด ทั้งปาดหน้า ทั้งเบรคกะทันหัน หลังเต่าแถวหมู่บ้าน เจ๊แกก็พุ่งเข้าใส่ค่ะ คิดว่าคติประจำใจของเจ๊แกคงจะเป็น เป้าหมายมีไว้พุ่งชน ความรู้สึกเหมือนกำลังเล่นเรือไวกิ้งอยู่ เก็บเท้าเข่าชิดอย่างเดียวค่ะ
แม่เจ้า !!!! วินมอเตอร์ไซต์น่ากลัวมากกกกก ปกติอยู่เชียงราย จะขับขี่กันบนถนนค่ะ แต่อยู่กรุงเทพฯ เค้าขับขี่กันบนฟุตบาทค่ะ อึ้งมาก ตะลึงมาก แต่ในใจตอนนั้นคือ “เอาว่ะ ยังไง ต้องมีชีวิตรอดให้ได้” เจ๊แกขับเหมือน เป็นวันโลกแตก แล้วถนนข้างหลังกำลังพังตามมา เจ๊แกบิดแบบไม่คิดชีวิต พุ่งไปข้างหน้า เบียดรถยนต์ที่กำลังเลี้ยวมา แล้วปาดหน้ารถยนต์อีกคัน ต่อด้วยวิ่งสวนรถยนต์ที่กำลังขับตรงมา -0-” เกร็งไปทั้งตัวค่ะ หัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม จนในที่สุด เจ๊แกก็จอดรถแล้วพูดว่า
“ถึงแล้วค่ะน้อง” เอ่อ…. ค่ะ ก้าวเท้าลงจากมอเตอร์ไซต์อย่างระมัดระวัง ใช้เท้าสัมผัสพื้นดินประหนึ่งตรวจสอบว่า พื้นดินนี้มั่นคงที่จะให้ยืน ก่อนจะถามว่า
“เท่าไรค่ะ” คำตอบจากเจ๊นักซิ่งคือ
“ร้อยหนึ่งค่ะ”…………………………………
กล้วยทอด ฝรั่งดอง มะยมนึ่ง หนึ่งร้อยบาทททท สามารถเติมน้ำมันให้รถวิ่งได้ทั้งวันค่ะ โหดมากกกกกกกกก รู้สึกเข็ดที่จะนั่งวินมอเตอร์ไซต์อีก ถ้าราคาจะปาดคอกันแบบนี้ ไปนั่งแท็กซี่จะยังดีกว่าค่ะ มีแอร์ให้เย็นสบาย แถมไม่ต้องเสี่ยงที่จะโดนรถเฉียวอีก เป็นอีกประสบการณ์หนึ่งที่ได้ไปเจอมา ระหว่างการฝึกงานค่ะ ไม่ค่อยประทับใจ จะเป็นการต้องเอาชีวิตให้รอดซะมากกว่า แต่ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ค่ะ แต่ได้ลองแล้ว ก็คงไม่ไปอีกแน่นอน เข็ดจริงๆค่ะ ^^” แล้วไว้มีประสบการณ์ใหม่ๆระหว่างการฝึกงาน จะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ สำหรับวันนี้ สวัสดีคร้าาาาาาาาาา
Post by : Mallow